Troje na czworo dzieci częściej niż wcześniej nie radziło sobie z emocjami w czasie izolacji. 67% z nich uprawiało mniej sportu i aktywności fizycznych niż przed pandemią. Aż 38% spędzało ponad 8 godzin przed ekranem! 82% rodziców krytycznie oceniło poziom nauki zdalnej, a dzieciom najbardziej brakowało kontaktu z rówieśnikami – tak rysuje się obraz dzieci i młodzieży w badaniu „Dzieci w pandemii” przeprowadzonym przez firmę Difference na zlecenie Radia ZET w ramach kampanii społecznej #Razemzawszelepiej.

To pierwsze tak obszerne badanie ukazujące kondycję psychiczną polskich dzieci w czasie pandemii. Problemy emocjonalne, brak kontaktu z rówieśnikami, godziny spędzone przed ekranami, ograniczenie aktywności fizycznej, problemy z nadwagą, słaba jakość nauki zdalnej… Z takim bagażem wychodzą powracający do szkoły uczniowie. Wyniki i wnioski nie rysują się optymistyczne.

Raport „Dzieci w pandemii” został zrealizowany na potrzeby kampanii społecznej Radia ZET #Razemzawszelepiej, której celem jest zwrócenie uwagi na kondycję psychiczną dzieci i młodzieży w czasie pandemii, a także na ważną rolę rodziców i nauczycieli, którą mają do odegrania w procesie ich powrotu do normalności. Badanie przeprowadziła firma Difference we współpracy z psychologami z Uniwersytetu SWPS zaangażowanymi w projekt RSQL – Lepszy klimat szkoły. Partnerami kampanii są również: Fundacja Radia ZET i Wydawnictwo Natuli.

PROBLEMY EMOCJONALNE

Izolacja była trudnym emocjonalnie czasem dla uczniów. Rodzice zauważyli spadek samopoczucia u swoich dzieci w czasie pandemii. U 75% dzieci częściej niż wcześniej zdarzały się negatywne reakcje emocjonalne – przejawy złości, obrażanie się, nie przestrzeganie poleceń czy zamykanie się w sobie. Ponad połowa respondentów uznała, że w okresie pandemii samopoczucie ich dziecka pogorszyło się. Pomimo tego zaledwie 5% rodziców zadeklarowało, że korzysta z pomocy psychologicznej dla dziecka, a aż 68% w ogóle nie rozważała takiej ewentualności. Niepokoić może fakt, jak wiele negatywnych emocji towarzyszyło dzieciom i często był to dla nich stan permanentny. Co czwarte dziecko (28%) przyznało, że stale lub często jest rozzłoszczone, co piąte odczuwa stałe/częste przygnębienie, osamotnienie czy smutek…

ZDALNA SZKOŁA PONIŻEJ OCZEKIWAŃ   

Zdalna szkoła nie spełniła oczekiwań dzieci i ich rodziców. Ośmiu na dziesięciu rodziców uznało ją za gorszej jakości niż edukację stacjonarną. 37% z nich uważało, że w okresie izolacji nauczyciele wymagali mniej od uczniów. Jednocześnie 48% twierdziło, że dzieci potrzebowały więcej pomocy w nauczaniu niż wcześniej, a 61% z nich zadeklarowało, że pomagało im w pisaniu sprawdzianów. Z kolei aż 75% uczniów zadeklarowało, że korzystało z pomocy opiekunów w lekcjach. Blisko połowa z nich uznała, że na zajęciach online łatwo było ściągać, a 23% robiło to często. Uczniowie tęsknią za powrotem do szkoły. Powrotu do nauczania stacjonarnego chce 62% uczniów, a tylko 26% pozostałaby przy nauczaniu zdalnym.

MAŁO AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ

Kolejny wątek badania i kolejne złe informacje. Izolacja nie służyła aktywności sportowej dzieci. W ocenie rodziców jedynie 23% uprawiało jej tyle samo, co wcześniej, za to aż 67% dzieci było mniej aktywnych, w tym co szesnaste przestało całkowicie uprawiać jakąkolwiek aktywność ruchową! Była to jedna z przyczyn pojawienia się problemów z wagą. 22% rodziców przyznało, że ich dziecko ma nadwagę lub jest otyłe, z czego połowa wiązała te problemy z czasem pandemii.

POGORSZENIE RELACJI Z RÓWIEŚNIKAMI, RUTYNOWY KONTAKT Z RODZICAMI

Mimo obecności dziecka i rodziców w domu, w ostatnim czasie spędzali oni wspólnie mało czasu. Dla prawie połowy (45%) było to mniej niż 2 godzinny dziennie. Wspólnie wykonywane czynności to najczęściej codzienna rutyna i obowiązki: jedzenie posiłków, sprzątanie i zakupy, a najczęstszą wspólną rozrywką było oglądanie filmów i seriali. Do tego pogorszyły się relacje dzieci z rówieśnikami. Uważa tak aż 46% rodziców. Pogorszenie tych relacji objawiało się między innymi wycofaniem i częstszymi konfliktami. Brak kontaktów rówieśniczych w szkole nie spowodował jednak zerwania ich relacji. One przeniosły się mocniej do wirtualnej rzeczywistości. Dla 29% dzieci to jedyny sposób, w jaki utrzymywały wzajemne kontakty, ale aż 64% zdarzało się spotykać z kolegami „w realu”, choć takie spotkania były znacznie rzadsze. Okazuje się, że to właśnie braku spotkań z rówieśnikami najbardziej brakowało uczniom w okresie pandemii. Aż 64% z nich zadeklarowało taką potrzebę. Nieco mniej wskazań uzyskała tęsknota za chodzeniem bez maseczek (58%). Wszystkie inne ograniczone przyjemności i rozrywki były przy tym drugorzędne.

CZYTAJ RAPORT

Źródło:

Badanie „Dzieci w Pandemii” zrealizowane przez Difference na zlecenie Radia ZET w dniach 01-10.05.2021, ankieta CAWI na panelu Ariadna; próba ogólnopolska celowa: rodzice dzieci w wieku 10-18 lat (N=531) oraz ich dzieci (N=467).