Święto najmilejszych z miłych czyli babć i dziadków, ma swoje szczególne miejsce w kalendarzu. Oto w środku zimy dochodzi do fenomenu. Ludzkie serca biją szybciej i goręcej, by rozlać na skuty lodem, zawieją, śnieżycą czy choćby zimnem świat, pokłady ciepła, otuchy, nadziei, radości. 

Niech do tego wyjątkowego celebrowania przyprowadzi książka „Moja babcia, mój dziadek”. [1]  Poniżej 5 sposobów na to, jak przeczytać, przeżyć i zainspirować się do zajęć z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. 

Picturebook

Na 24 rozkładówkach znajduje się 48 scen z życia babci i dziadka oraz 49 krótkich zdań. Zarówno obrazy jak i wyrazy kryją w sobie drugie dno, warstwa ilustracji i tekstu przeplata się ze sobą tworzą opowieść, którą każdy czytelnik może zinterpretować po swojemu, w zależności od tego ile ma lat i jakie doświadczenie życiowe i literackie posiada. Tak działa picturebook czyli książka obrazkowa.

Czytanie drugie

Przed otwarciem książki, dziecko i dorosły wypowiadają „hasło”, które pomoże dziecku osiąść w przestrzeni przeznaczonej na czytanie. Wiemy, że dzieci poznają świat całościowo, mają małą zdolność do wybiórczego selekcjonowania bodźców dochodzących z zewnątrz i w sposób naturalny jest im trudno skupić się na jednej czynności, bo wszystko jest równie ciekawe. A „hasło” przed otwarciem ogniskuje uważność dziecka na książce i na czytaniu, dając mu sygnał, że teraz i tutaj skupiamy się na tej właśnie czynności i na tym właśnie przedmiocie. Hasło brzmi: Puk i klask, puk i klas, na czytanie nadszedł czas. Puk i klask, puk i klask, otwieramy książkę wraz! Można przy tym zapukać, traktując okładkę książki jak drzwi i klasnąć w dłonie. A potem po prostu przeczytać dziecku poszczególne zdania.

Czytanie pierwsze

Dorosły pokazuje dziecku książkę. Nie czyta zdań, ale zachęca do obejrzenia ilustracji. Wspólnie opowiadają sobie, co widzą na obrazkach. Najlepiej, by dziecko trzymało w ręku książkę i przewracało kartki skupiając się na wybranych przez siebie scenach. Oprócz spotkania z książką jest to też ciekawa obserwacja dziecka. Dorosły uzmysławia sobie, co dla dziecka wydaje się interesujące, a co nudne, jak dziecko postrzega szczegóły a jak całą ilustrację, jak długo koncentruje się na jednej czynności, itp.

Czytanie trzecie

Książki obrazkowe można czytać na chybił-trafił, czyli otwierać przypadkowe strony i tak snuć opowieść. Najlepiej by rozpocząć pierwszą rozkładówką „Z moją babcią wszystko jest możliwe. Znajduje skarby w kieszeniach. Z moim dziadkiem wszystko jest możliwe. Zgaduje moje marzenia.”, a potem losowo wybierać poszczególne kartki, by zakończyć puentą „Jesteśmy ze sobą połączeni i nigdy się to nie zmieni.”

Czytanie czwarte

W książce znajdują się krótkie zdania, albo równoważniki. Zadaniem czytelników jest rozwinąć wypowiedź, w oparciu o ilustracje np. „Babcia w tenisówkach. Dziadek w kąpielówkach.” Babcia ubrała sportowy strój, wzięła kijki i poszła na spacer. Idzie tak szybko, że wnuczek nie potrafi jej dogonić nawet na hulajnodze. Dziadek na działce wygrabił trawę i odpoczywa na leżaku. Śni mu się piękny sen”.

Czytanie piąte

Dziecko patrzy na ilustracje i samo wymyśla tekst. Taka zabawa uda się, gdy młody czytelnik nie zna jeszcze książki. Natomiast po dwukrotnym przeczytaniu z dzieckiem tego picturebooka, dziecko z pamięci będzie „czytało” czyli odtwarzało i przyporządkowywało zapamiętane zdania do odpowiednich obrazków. Taka zabawa buduje w dziecku motywację wewnętrzną do samodzielnego czytania, bowiem dostarcza mu doświadczeń, że wie, co robi się z książką i na czym polega czytanie.

 

Czytanie dla dorosłych

Chociaż głównymi odbiorcami książki są dzieci, to autorki nie zapomniały, albo wręcz z wielką starannością pamiętały o dorosłych, którzy będą z dzieckiem czytać. „Babcia się śmieje. Dziadek zdrowieje. Dziadek szuka zajęcia. Babcia patrzy ze zdjęcia. Dziadek lata razem z ptakami. Babcia błyszczy między gwiazdami. Babcia wypatruje. Dziadek wyczekuje.” To pojemne zdania, w którym ukrywają się wzruszenia, skrajne, ważne emocje i doświadczenia. Czytanie z dziećmi może dać wiele refleksji również dorosłym. A „młodzi” dorośli czytając książkę o babci i dziadku, dodatkowo mogą otrzymać sporą dawkę przemyśleń, jak przeżyć życie, by w ostatecznym podsumowaniu być wdzięcznym i dumnym z siebie.

ODWIEDŹ FACEBOOK AUTORKI

Małgorzata Swędrowska

Przypisy:

[1] M. Swędrowska, J. Bartosik, wyd. Wytwórnia, 2020

 

Dodaj komentarz

Verified by MonsterInsights